Natuurlijk zijn dat dan in de praktijk ook de allermoeilijkste kleuren om iets draagbaars mee te maken, want de kleuren overschreeuwen elkaar en eenmaal tot een lapje gehaakt is het zo druk dat zelfs een pannenlap niet meer sophisticated overkomt. Laat staan een chique sjaal of omslagdoek.
De euforie van de aangekochte bolletjes wol zakt dan ook snel bij thuiskomst, jaloers kijk ik in patronenboekjes naar effen gekleurde naturel kussens die prachtig staan in rustige interieurs waar ik alleen maar van kan dromen...
Ook deze herfst liet ik mij betoveren door een bolletje wol dat de naam Clown draagt (ik had het toen al kunnen weten) en na een klein stukje haken zag dat proeflapje er uit alsof ik alle restjes uit mijn wolmand bij elkaar geplukt had. Het hele effect van verschillende kleuren en diktes leek op te gaan in een grote massa. Hier moest toch iets meer van te maken zijn...
Ik zocht en zocht, en vond op Ravelry een patroon van de Juliana Wrap, van Rachel Linten. Het was op de foto in het oranje gehaakt voor Koningsdag, maar ik zag opeens de mogelijkheid om een gedeelte van mijn drukke Clownsgaren van Lana te gebruiken, en het geheel verder wat rustiger te maken door een diepe donkergrijs te gebruiken.
Dat heb je heel mooi gedaan. Ik begrijp heel goed hoe die felle kleurtjes je aantrekken in zo'n bol, maar inderdaad, wat maak je er dan van?! Dit is een heel mooie oplossing, vrolijk maar niet te bont!
BeantwoordenVerwijderen