zaterdag 5 december 2015

Food for the eye and food for the soul

Vanmorgen keek ik naar buiten (wat een prachtige roze zonsopgang trouwens, maar mijn mobiel kon het juiste kleurtje niet pakken, vandaar geen foto hier), en dacht....

Bah, wat een saai weer. Ik hoef niet te gaan hardlopen want ik ben al moe van de enorme zware emotionele week op kantoor. Ik sluit mijzelf op in mijn hobbykamertje en ga precies dat doen wat lekker mijn gedachten afleid van alle negatieve gedachtes. Daarna neem ik een heel groot stuk calorierijke pepernotenbavarois bij dekoffie, doe de radio en de verwarming aan en dan voel ik mij vast weer heel fijn.....

Maarrrrr.. gelukkig zit er op mijn andere schouder altijd een veel wijzer engeltje dat zegt:

Van hardlopen knap je juist op, je bent even buiten in de natuur en doet wat aan je conditie. Wie weet heb je daarna helemaal geen zin meer in die bavarois (ander engeltje maakt al aanstalten om hier meteen tegengas te geven) en daarna is er nog een hele dag over om creatief te zijn. Als je tenminste de was nog even doet, de vaatwasser uitruimt en wat wegstrijkt van die enorme stapel was....

Dus, gehoorzaam toch maar snel die sportkleren aan gedaan. Ik weet het ook heus wel, loop ik eenmaal over het bruggetje het bos in, dan voel ik het meteen. De frisse lucht vult je longen en al snel je hersens waardoor alle hersenspinsels eruit waaien, je spieren worden warm en je hart ook en koude en negatieve gedachtes vervliegen. De ruimte die ontstaat kan nu volstromen met creatieve ideeën, positievere gedachtes en een frissere blik op het geheel.

En terwijl ik zo lekker rustig doorholde, stond ik even stil bij mijn blog en wat ik daarmee doe nu de storm in mijn leven enorm tekeer gaat. Ik doe niet anders dan creatieve dingen posten, en vertel nog maar weinig over mijn gezins- en werkleven omdat ik dat te prive vind. Maar door andere blogs wordt ik altijd heel erg geraakt door de openhartige uitingen van hersenspinsels en overpeinzingen. Daarom zal ik eens wat uitleggen over de reden dat ik zoveel knutsel, haak, scrap en teken. Ik heb zeker niet de bedoeling om met al die creaties iedereen de ogen uit te steken wat ik allemaal uit mijn handen laat komen. Het is mijn uitlaatklep en mijn stroom van ingevingen die ik wil uiten naar de wereld toe.


Achter alle hobby's die ik heb zit een behoefte om dingen vast te leggen (scrapboeken en fotoalbums voor mijn gezin), zelf te fabriceren (omslagdoeken met een beetje van mijzelf), te verzorgen (gezond bakken en koken voor de hele familie) en verwerken (planners waar de dagelijkse dingen in komen en layouts over soms ook moeilijkere gebeurtenissen).

Zo help ik mijzelf door de dagelijkse dingen van het leven, positief of negatief. En nu, in deze tijd waarin op mijn werk een flinke reorganisatie heftige emoties en reacties oproept, helpt mijn creativiteit een stuk door het leeg maken van de geest waardoor ruimte ontstaat voor een frisse blik op het geheel (eigenlijk net als met het hardlopen).


Kwam je vandaag alleen maar op de site om de sinterklaaslabels te bekijken, heb je nu ondertussen een frons gekregen en vraag je je af waar ik naar toe wil met dit hele verhaal!

Naast hardlopen en bloggen over creatieve dingen heb ik gelukkig nog een aantal warme en wijze vriendinnen die helpen om door deze ruwe zee te laveren. Gebeurtenissen die de hoge golven nu lijken te veroorzaken, zijn slechts een rimpeltje dat ontstaat door het gooien van een steen in een plas water. Door van een afstandje te kijken en humor te behouden kom ik hier heus wel weer doorheen.

En ondertussen heb ik een leuk sinterklaaslabeltje gemaakt met een snufje humor voor mijn collega's!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...