Dus vandaar dat wij aan het eind van de morgen na een reisje met zoveel mogelijk overstappen (je wilt natuurlijk wel waar voor je geld, haha) en een echte starbucks-koffie op verzoek van jongste op het mooie station van Utrecht aankwamen in een zonovergoten Arnhem.
Wat een leuke verrassing, al die autovrije en mooie bloemrijke winkelstraatjes met heel veel kleine en unieke boetiekjes. In alle winkels was ook nog eens de sale begonnen, en we scoorden de ene na de andere aanwinst voor de helft van de normale prijs. Zelfs het terrasje voor de lunch dat we op goed geluk uitkozen, was een echte schot in de roos. Billy's restaurant, de naam (net als onze neef) trok ons meteen, had zulke overheerlijke italiaanse gerechtjes, zelden zo'n heerlijke lunch gegeten. Verse tomatensalade met echte buffelmozzarella en zelfgemaakte pesto, weinig ingredienten maar een ongelooflijke smaakexplosie!
Erbij dronken we, en dat was een beetje jeugdsentiment, echte limonata (ik) en aranciata (dochter) van San Pellegrino. Met mijn ouders op vakantie in Italië vroeger bestelden zij onwetend vaak 'limonade' voor ons, en de ober verstond daar natuurlijk ' limonata' in. Maar dat is een hele zure citroengazeuse, en juist de aranciata lijkt veel meer op Fanta, maar dan een veel natuurlijkere smaak. Wij vonden het vreselijk vies als kind, die citroenlimonata, maar je had dorst en kreeg niet zomaar iets anders.... We zijn vast niet de enige toeristen die dit meegemaakt hebben, wie weet herken jij dit grappige italiaanse misverstand ook wel?
Heerlijk rustig weer terug geboemeld om thuis nog even na te genieten in de laatste zonnestralen van deze mooie zomerdag, en de buit te laten bewonderen door de rest van de familie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten